Trwa powstanie 1905 roku i jego grupa bierze udział w zamachu na rosyjskiego generała.
Gdy jeden z jego towarzyszy zostaje aresztowany i szantażowany, zdradza pozostałych.
Wkróce wszyscy bojownicy trafiają do rosyjskiego więzienia, gdzie poddani zostają torturom.
Z pomocą przychodzi im Krystyna...
Na podstawie powieści Stefana Żeromskiego z 1909 roku pod tym samym tytułem.
Produkcja: 1936
Premiera: 12 kwiecień 1936
Reżyseria:
Muzyka:
muzyka
muzyka
Obsada:
Krystyna
Jan Czarowic "Lech"
Benedykt Czarowic
naczelnik urzędu śledczego
Maria
Oset; także wygłasza (z offu) słowo wstępne
Anzelm
Dan
Grzegorz
Grzegorzowa
redaktor Ślaz
Oleś, syn Anzelma
Michałek, syn Oseta
student medycyny; w napisach nazwisko: Daniłłowicz
mężczyzna w tłumie komentujący aresztowanie rewolucjonistów; nie występuje w napisach
rozmówca Ślaza w kawiarni; nie występuje w napisach
nie występuje w napisach
rozmówca Ślaza w kawiarni; nie występuje w napisach
oficer rosyjski; nie występuje w napisach
strażnik więzienny; nie występuje w napisach
kobieta w tłumie komentująca aresztowanie rewolucjonistów; nie występuje w napisach
Kuźma; nie występuje w napisach
żołnierz; nie występuje w napisach
uczestniczka balu; nie występuje w napisach
chłop; nie występuje w napisach
nie występuje w napisach
wodzirej na balu; nie występuje w napisach
chłop; nie występuje w napisach
chłop; nie występuje w napisach
uczestnik balu; nie występuje w napisach
nie występuje w napisach
nie występuje w napisach
rozmówca Ślaza w kawiarni; nie występuje w napisach
rozmówca Ślaza w kawiarni; nie występuje w napisach
nie występuje w napisach
oficer rosyjski aresztujący Jana Czarowica; nie występuje w napisach
rozmówca Ślaza w kawiarni; nie występuje w napisach
nie występuje w napisach
i inni
Notatki:
Stosunkowo wierna adaptacja znanego dramatu Stefana Żeromskiego. Wskutek ingerencji cenzury problematyka filmu musiała zostać zredukowana. Zatuszowano wywrotowe na owe czasy postulaty społeczne, wysuwając na plan pierwszy nośny temat walki narodowo - wyzwoleńczej. Mimo to talent Józefa Lejtesa ("Sygnały", "Barbara Radziwiłłówna", "Kościuszko pod Racławicami") sprawił, że "Róża" do dziś może się podobać, głównie za sprawą inteligentnie skonstruowanej fabuły i niebanalnych rozwiązań plastycznych. Dzięki ruchliwej pracy kamery udało się też w znacznym stopniu odteatralizować liczne sceny, co dodatkowo zdynamizowało narrację.
Więcej informacji:
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
02.170323
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz