Polska, 1936 rok. Do sanatorium dla dzieci żydowskich przyjęta zostaje kolejna trójka dzieci - dziewczynka i dwóch chłopców.
Są głodne, chore, brudne i nie wierzą, że mogą tutaj najeść się do syta, że nikt im nie ukradnie jedzenia, że tu nawet króliki mają co jeść i jest tu tak czysto, tak jasno, tak radośnie.
Normalny dzień sanatorium: lekcje, gimnastyka, zajęcia w ogrodzie; dzieci bawią się, czytają, rysują. Trójka nowo przybyłych zostaje powoli wciagnięta do nauki, pracy i zabaw.
Gdy na Śląsku wybucha strajk górników, jedna ze starszych dziewczynek proponuje, aby każde dziecko oddało jeden dzień swego pobytu dzieciom górników. Kiedy te przybywają, powitane zostają pod ogromnym napisem "Przyjaźń". Początkowo nieufne, szybko tworzą jeden krąg nowych przyjaciół.
Turnus ostatecznie dobiega końca i trójka "nowych" musi wracać do swych rodzin i ich normalnego życia. Są smutne, lecz słyszą narastający śpiew: "Idziemy z ogniem w dal, idziemy spragnieni miłości"...
Jidysz z polskim lektorem i duńskimi napisami.
Tytuł oryginalny: מיר קומען (mir kumen on)
Inne tytuły: "My przychodzimy", "Nous arrivons", "Children Must Laugh", "Dzieci powinny się śmiać",
Produkcja: 1936
Premiera: brak informacji
Reżyseria:
Muzyka:
Notatki:
Fabularyzowany film dokumentalny powstał z inicjatywy Szlomo Glińskiego, jednego z zarządców żydowskiego Sanatorium im.Włodzimierza Medema w Miedzeszynie. Sfinansowany został przez "Bund" (partię żydowskich socjalistów), a scenariusz napisała Wanda Wasilewska, członek Rady Najwyższej Związku Sowieckiego, pułkownik Armii Czerwonej, a zarazem jedna z najbardziej zagorzałych antypolskich działaczek komunistycznych XX wieku.
Film ten, jako jeden z niewielu filmów w historii II Rzeczpospolitej, został niedopuszczony do rozpowszechniania publicznego gdyż "pod pozorami humanitaryzmu i współczesnych metod wychonawczych zawiera sceny będące żerowaniem na nędzy wybranych rodzin robotniczych i propagandę światopoglądu komunistycznego". Dlatego też jego oficjalna premiera miała miejsce w marcu 1936 we Francji, gdzie zaprezentowano go pod francuskim tytułem "Nous arrivons". Przedwojenna cenzura działała jednak zupełnie inaczej od powjennej komunistycznej, gdyż każdy, kto chciał obejrzeć ten film, mógł bez większych problemów obejrzeć go w kinie na jednym z wielu seansów prywatnych, na jakich film był pokazywany aż do wybuchu II wojny światowej.
Podczas wojny wszystkie istniejące kopie filmu, jakie wówczas znajdowały się na terenie okupowanej Polski, zostały zniszczone przez Niemców, stąd też do dzisiaj zachowały się jedynie kopie, które znajdowały się w krajach poza zasięgiem władz niemieckich, m.in. w USA, Anglii, Norwegii i Związku Sowieckim.
W roku 1944 Stefan Osiecki, przedwojenny scenograf filmowy, opracował w Studio Concanen w Wielkiej Brytanii skróconą wersję filmu Forda., a na koniec filmu dodany został napis informujący, że wszyscy bohaterowie, zarówno dzieci, jak i wychowawcy, zostali wymordowani przez Niemców w 1942 roku.
Bardzo znany później reżyser Aleksander Ford (m.in. "Krzyżacy") był polskim Żydem. Jego prawdziwe imię i nazwisko brzmiało Mojsze Lifszyc (pisane także jako: Mojżesz Lifszyc / Moishe Livshitz / Moses Lievschitz / itp).
Więcej informacji:
IMDb (angielski)
DANSK
"Her kommer vi"
Taler du dansk? Skriv din beskrivelse i bemærkningerne nedenfor.
Jiddisch med polsk narration og danske undertekster
Original titel: מיר קומען (mir kumen on)
Filminstruktør: Aleksander Ford (rigtige navn Moshe Lievshitz)
IMDb (engelsk)
01.140515
(POL) polski, (DAN) dansk untertitel,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz