Idylla jednak nie trwa długo. W mieście ukazują się listy gończe, obiecujące 1000 złotych za znalezienie Krysi. Tońko denuncjuje Szczepka i inkasuje nagrodę...
Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło.
Zdrada Tońka pośrednio przyczynia się do umieszczenia Krysi na pensji. Dzięki temu dziewczyna poznaje Tadzika. Między młodymi rodzi się miłość. Wkrótce Tadzik oświadcza się i zostaje przyjęty. Zanim jednak odbędzie się ślub, trzeba pokonać liczne przeszkody. Ale od czegóż zmyślne głowy Szczepka i Tońka...
Produkcja: 1939
Premiera: 5 kwiecień 1939
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Szczepan Migacz "Szczepko"
Antoni Tytyłyta "Tońko"
baronowa von Dorn, babcia Krysi
Krysia Dorn
Wandzia
prywatny detektyw Trombka
Niuśko
Tadeusz Barski
Roman, brat Wandzi
Gałecki, dziadek Krysi
Karolina
gospodyni
lokaj w pensjonacie dla dziewcząt; nie występuje w czołówce
tata Karśnicki; nie występuje w czołówce
przodownik policji; nie występuje w napisach
przełożona pensji; nie występuje w czołówce
kobieta w oknie, która krzyczy na Szczepka i Tońcia; nie występuje w napisach
pielęgniarka w szpitalu; nie występuje w czołówce
strażnik więzienny; nie występuje w czołówce
kobieta, tańcząca ze Szczepkiem na lwowskiej ulicy; nie występuje w napisach
służący u Karśnickich; nie występuje w czołówce
mecenas; nie występuje w czołówce
i inni
Notatka:
Druga i zarazem ostatnia istniejąca część przygód Szczepka i Tońcia. W tym samym roku, tuż przed II wojną światową, ukończono także trzeci film p.t. "Serce batiara" - niestety, jedyny negatyw spłonął podczas niemieckiego bombardowania Warszawy we wrześniu 1939 roku.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
02.171114
(POL) polski,
- BRAK ILUSTRACJI -
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz