Będzie lepiej (1936)

Dwaj przyjaciele - Szczepko i Tońko - zostają pozbawieni pracy w fabryce zabawek, w której obowiązywał zakaz śpiewania, a oni go złamali.
W parku znajdują porzucone niemowlę, którym się opiekują.

Wanda, właścicielka sklepu z zabawkami, przyjeżdża do Lwowa wraz ze stryjem. Chce on swą siostrzenicę wydać za dyrektora owej fabryki. Na skutek zbiegu okoliczności dziecko trafia do Wandy.

Szczepko i Tońko szukają go rozpaczliwie. Ale stryj coraz bardziej jest w dziecku zakochany. Zakochała się też Wanda w odmienionym dyrektorze fabryki.

Po licznych perypetiach dziecko zostaje u stryja, Wanda i Julian są siódmym niebie, a Szczepko i Tońko, pogodzeni z losem, odchodzą...

Produkcja: 1936
Premiera: 19 grudzień 1936

Reżyseria:

Michał Waszyński

Muzyka:

Henryk Wars

Obsada:

Loda Niemirzanka

Wanda Ruczyńska, właścicielka sklepu z zabawkami

Kazimierz Wajda

Szczepko

Henryk Vogelfänger

Tońko

Aleksander Żabczyński

fabrykant Julian Dalewicz

Antoni Fertner

Onufry Ruczyński, stryj Wandy

Stanisław Sielański

Hipek, woźny w sklepie z zabawkami

Wanda Jarszewska

żona Ruczyńskiego

Wanda Zawiszanka

Basia, pokojówka Ruczyńskich

Wilhelm Korabiowski

Franciszek, sekretarz Dalewicza

Irena Skwierczyńska

kobieta w parku

Filip Ende

sprzedawca w sklepie z zabawkami; nie występuje w napisach

Bolesław Folański

pracownik fabryki zbawek; nie występuje w napisach

Michał Halicz

portier w hotelu we Lwowie; nie występuje w napisach

Kazimiera Horbowska

krewna Ruczyńskich; nie występuje w napisach

Halina Kowalczykówna

manikiurzystka; nie występuje w napisach

Edmund Minowicz

sprzedawca w sklepie z zabawkami; nie występuje w napisach

Ryszard Misiewicz

wuj Wandy; nie występuje w napisach

Aniela Rolandowa

kandydatka do pracy w sklepie z zabawkami; nie występuje w napisach

Irena Skwierczyńska

kobieta w parku; nie występuje w napisach

Helena Zarembina

ciotka Wandy; nie występuje w napisach

Wacław Zdanowicz

sprzedawca w sklepie z zabawkami; nie występuje w napisach

i inni

Notatki:
W filmie udział biorą niezwykle przed wojną popularni gawędziarze radiowi, Szczepko i Tońko. Obaj byli rodowitymi lwowianinami, ale urodzonymi na dwóch krańcach tego miasta - jeden w Gródku, drugi w Łyczakowie. Mieli wspaniałe poczucie humoru, doskonale władali lwowską gwarą. Szczepko, czyli Kazimierz Wajda, i Tońko - Henryk Vogelfänger byli wielkim gwiazdami powstałej w roku 1933 "Wesołej Lwowskiej Fali". Z raportów biura studiów Polskiego Radia wynika, że audycji tej słuchało ok. 6 milionów osób, co na owe czasy jest liczbą imponującą. Początkowo dialogi dla Szczepka i Tońka pisał "ojciec" tej audycji Wiktor Budzyński, później jednak Wajda i Vogelfänger układali je sami. Filmem "Będzie lepiej" lwowscy komicy rozpoczęli swoją karierę na dużym ekranie. W roku 1939 powstał drugi film z ich udziałem - "Włóczęgi". Trzecia komedia ze Szczepkiem i Tońkiem - "Serce batiara" nie została ukończona z powodu wybuchu wojny.


Więcej informacji:
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


210113

---

(POL) polski,

---

- BRAK DODATKOWYCH ILUSTRACJI -