Zrozpaczona Halka wraca do wsi i tam dowiaduje się o śmierci swego dziecka. Pod wpływem tego nowego ciosu nieszczęśliwa wpada w obłęd.
Gdy po pewnym czasie odbywa się we wsi ślub Janusza z Zofią, Halka chce podpalić kościół, w którym znajduje się niewierny kochanek. W ostatniej chwili jednak, gdy słyszy chorał z kościoła, opamiętuje się, wracają jej zmysły, pochodnia wypada z ręki...
Wierna ekranizacja opery Stanisława Moniuszki pod tym samym tytułem z librettem Włodzimierza Wolskiego.
Produkcja: 1937
Premiera: 2 grudzień 1937
Reżyseria:
Muzyka:
muzyka
Obsada:
Halka; w napisach imię: Lili
Jontek
Janusz
starościna, matka Janusza
stolnik
Zofia, córka stolnika
matka chrzestna Halki
Maciej, sługa w majątku Janusza
Damazy, rządca starościny
szlachcic
wiejska guślarka; nie występuje w czołówce
góral; nie występuje w czołówce
i inni
śpiew; wykonanie arii Halki
Notatki:
Dialogi do filmu napisał Jarosław Iwaszkiewicz.
Film otrzymał Nagrodę Specjalną na Festiwalu Filmowym we Lwowie podczas Polskich Targów Wschodnich w 1938 roku.
Więcej informacji:
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
- INNE EKRANIZACJE:
- Halka (1913) - film niemy Stanisława Sebela
- Halka (1930) - film niemy Konstantego Meglickiego
- Halka (1930/1932) - udźwiękowiona wersja filmu niemego z 1930 r.
02.150314
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz